by Sarel Roets | Jul 7, 2014 | Nuus |
Dat daar in die wêreld rykes en armes, wyses en dwase, slimmes en dommes, werkgewers en werknemers is, is ’n natuurlike verskynsel wat sedert die begin van die skepping af bestaan en tot eendag by die wederkoms sal bestaan. Mens kan egter baie maklik die fout maak om te dink dat rykes, wyses, slimmes en werkgewers in een groep is teenoor die armes, dwase, dommes en werknemers. Dit het egter baie meer met seëninge te doen. so kan ’n slim persoon maklik die werknemer van `n dom werkgewer wees. Net so kry mens dalk meer arm wyses en ryk dwase as omgekeerd.
As daar vandag gepraat word van rykdom en armoede moet ons ook besef dat dit baie relatiewe begrippe is. Jy is so ryk as wat die armes om jou is. So kan ’n persoon in Sandton met ’n inkomste van R20 000 per maand arm voorkom, teenoor sy buurman se R200 000 per maand.
Rykdom en armoede is ook veranderlik oor tyd. Vandag se armes is dikwels beter af as die rykes van die Middeleeue. Dink maar aan dinge soos sanitasie, water en krag, mediese dienste en lewensverwagting.
Die kwessie van ryk teenoor arm en werkgewer vs werknemer is in Suid-Afrika ’n tydbom. Ons verneem dat die EFF veg vir ekonomiese vryheid vir swartmense en vir wette wat boere sal verplig om 50% van hul plase aan swart werkers af te staan. Dan is daar nog Swart Ekonomiese Bemagtiging, Affirmative Action en dreigende nasionalisering wat op baie meer as net myne en boere van toepassing sal wees.
Dit alles terwyl tot soveel as 25% (600 000 tot 800 000) van ons Afrikaners reeds verarm is. Wit plakkerskampe en bedelaars by stopstrate is al ou nuus terwyl die onlangse krisis in Rustenburg ’n hele nuwe vlak van verarming teweeggebring het.
Die feit van die saak is, dit gaan nog baie slegter gaan voor dit beter sal word. Vandag se bangmaakstories mag gouer as later realiteit word. As Afrikaners kan ons dit nie bekostig om soos ’n volstruis ons koppe in die sand te steek en te dink dat die arbeid probleem in Suid-Afrika sonder meer sal verbygaan nie. Alhoewel Orania alreeds ’n veiliger hawe vir Afrikaners is en waarskynlik net ’n al groter rol sal speel in die toekoms, is Orania nie vrygestel van die probleem nie. Inteendeel, Orania is in sekere opsigte aan die voorfront van die probleem deur leiding te gee in die bemagtiging van arm Afrikaners deur volkseie arbeid.
Daar is ’n Engelse spreekwoord wat sê ‘charity begins at home.’ Die Suid-Afrikaanse regering pas dit met mening toe wanneer hulle wette soos SEBen Affirmative action toepas. Afrikaners word met mag en mening uitgeskuif. Nie net uit ons werk en een van die dae dalk ook eiendom nie. Ook ons armes word doelbewus afgeskeep. Klop maar by enige weeshuis aan en hoor wat van hulle vereis word om te kwalifiseer vir staatsfondse. Hoe goed sien ons na ons armes om en is daar `n oplossing?
Ons het nie ’n staatstruktuur aan wie ons, ons verantwoordelikheid kan afskuif nie. Ook kan ons nie verwag dat ons al armer kerke of enkele welsynsorganisasies soos Helpende hand of Orania se Helpsaamfonds alleen die probleem hokslaan nie. Nee, die verantwoordelikheid lê op elke Afrikaners se skouers. Kyk wat staan in Psalm 82:3 – 4:
Doen reg aan die swakke en die wees; gee aan die ellendige en die arme sy reg. Red die swakke en behoeftige, bevry hulle uit die hand van die goddelose mense.
Ons het ’n Christelike verantwoordelikheid teenoor ons armes. Hieroor spreek die Bybel hom gereeld uit, maar dit is dikwels vir ons ’n ongemaklike onderwerp. Dalk omdat ons onkundig is of dalk omdat die probleem vir ons te groot voorkom. Dalk is ons te gemaksugtig?
Armoedeverligting behels meer as jou tiende aan die kerk gee. Ook is jy nie besig met armoedeverligting wanneer jy R5 vir ’n bedelaar op straat te gee nie.
Die pad van opheffing loop van ARMOEDE deur ARBEIDER en SOSIALE BYSTAND na SELFRESPEK. En daar is nie kitsoplossings nie.
Volkseie arbeid is iets wat al jare bespreek en deur baie bevorder word. Goeie redes hiervoor is natuurlik veiligheid (veral op plase) en in Orania se geval die demografiese vestiging van ’n meerderheid in ’n beplande volkstaatgebied. Ons Christelike verantwoordelikheid is egter ’n veel groter rede.
In die onstabiliteit wat ons tans in Suid-Afrika beleef is dit hoogtyd dat ons afsien van ons eeue oue verknogtheid aan goedkoop swart arbeid.
Ons moet besef dat ons internasionaal nie die reël is nie, maar die uitsondering. In Duitsland doen gewone Duitsers die fabriekswerk. In Amerika bou gewone Amerikaners die MacDonalds hamburgers in die kombuis. In Frankryk is dit gewone Franse wat die plase bewerk. In Nederland is dit gewone Nederlanders wat in die huise en tuine werk. Daar word op niemand neergesien nie en die mense wat hierdie werk doen voel ook nie minderwaardig nie. Daar is nie iets soos ’n swart man se werk nie!
Ons kan nie nou die gevolgtrekking maak dat die fout net by die armes is, wat te sleg is om te werk nie. Ja, daar is sulke gevalle, maar die meerderheid middelklas Afrikaners het oor geslagte heen aangeleer om neer te sien op ’n sogenaamde “arbeidersklas”
Die uitdaging is dus tweeledig.
- Eerstens om van verarmde Afrikaners trotse arbeiders te maak wat met selfrespek arbeid kan verrig sonder om te voel dis minder waardig as om te bedel langs die pad.
- Tweedens om werkgewers te leer dat Afrikaner arbeid menswaardig behandel moet word. Anders as wat die eeue oue gewoonte is met swart arbeid wat as minderwaardig beskou is.
Dit is ’n delikate proses om hierdie verhouding reg te ontwikkel, omdat beide partye eintlik ’n nuwe wêreld betree. Al is dit wêreldwyd die norm is ons nie gewoond daaraan nie.
Werklike opheffing is ook nie net om iemand aan te stel en ’n billike salaris te betaal nie. Selfs groter as die finansiële opheffing is ons SOSIALE verantwoordelikheid. Die dae van ’n Zoeloevrou in die kombuis wat skoonmaak, kosmaak en kinders grootmaak sonder dat ons eens weet hoe haar kinders lyk is verby.
Barmhartigheid is dus persoonlike begeleiding. Die hartseer is dat ons deur dekades heen ons armes so verwaarloos het dat baie in ’n kultuur van armoede verval het. Dwelm- en drankmisbruik word van een geslag na die volgende oorgedra. Gesonde finansiële bestuur is dikwels totaal afwesig en die belangrikheid van goeie opvoeding en skoolopleiding word nie besef nie.
Wysheid is, soos ons in die Bybel leer, om te weet hoe om God se wil op aarde uit te voer. Ons het wyse werkgewers nodig wat deur middel van verantwoordelike barmhartigheid en geregtigheid opheffingswerk deur volkseie arbeid verrig.
Opsommend: Opheffing van verarmde Afrikaners is nie net belangrik vir die voortbestaan van die Afrikanervolk nie. Dis ook nie net ’n manier om onsself te beveilig teen die regering en die moordbendes wat Suid-Afrika, ons buurte en ons plase regeer nie. Dit is ’n Christelike plig.
Daar is nie meer tyd vir filosofeerr en vergaderings hou sonder uitvoering nie. Dit het tyd geword dat elke Afrikaner wat nog ’n liefde vir sy God en volk het die daad by die woord sal voeg. Stel Afrikaners aan as werkers op ons plase, by ons huise, by ons besighede en in ons fabrieke. Betaal die arbeider wat hy werd is soos die Bybel ons leer. Lewer die nodige sosiale bystand en doen die opheffingswerk waar nodig. Doen dit met ’n ferm hand maar ook met geduld en liefde.
So red ons, as die Here wil, nie net ons volk nie, maar werk ons ook as werktuie in die hand van God om die swakkes en behoeftiges te red uit die hand van die goddelose.
by Sarel Roets | Nov 27, 2013 | Nuus |
Oor wie en wat Orania is, is daar al baie gepraat en geskryf en selfs baklei. Dis nie ’n eenvoudige konsep nie, want watter gemeenskap is eenvoudig? Soveel te meer ’n uitsluitlik Afrikanergemeenskap in die Nuwe Suid-Afrika! Daar lê ’n mynveld vol uitdagings en probleme voor Orania as dorp en ook voor elke individu of gesin wat van Orania en sy gemeenskap ’n tuiste wil maak. Die eersgenoemde is dikwels juis die rede vir die eerste uitdaging wat die individue en gesinne moet oorkom. Ek onthou die skok wat baie mense beleef het toe ek en my gesin ‘n bietjie meer as twee jaar gelede besluit het om na Orania te verhuis.
Persepsies oor Orania, reg of verkeerd, maak dat mense, en veral jong werkendes, baie negatief oor Orania dink. Isolasie en eensaamheid, verarming, politieke ekstremisme en sommer net agterlike vreemdheid is die eerste dinge waaraan die meeste mense wat nog nooit hier was nie, dink. Baie sien in hul geestesoog ’n stowwerige dorpie in die woestyn waar die tolbosse in die strate waai en bebaarde manne in kakieklere, kompleet met bandoliers en haelgewere, die hekke en reuse mure (wat nie bestaan nie) rondom die dorp bewaak. ’n Prentjie so uit die anti-Afrikaner rolprent van 2002, “Promised Land”.
Die eerste ding wat die Orania Pioniers vir nuwe intrekkers met reg vertel, is dat Orania nie die hemel is nie. Om hier te lewe, verg harde werk, opofferings en aanpassings. Toe ek hier gekom het, het ek gedink dit is omdat Orania so ’n abnormale plek is. Met tyd het ek besef dit is omdat die res van Suid-Afrika so dramaties abnormaal is. Meer hieroor later.
Is Orania ’n vlugtelingekamp vir verbitterde Afrikaners en sosiaal wanaangepaste jong werkendes? VIR SEKER NIE. Ja, daar is dié wat met hierdie redes hierheen kom. Die Orania-realiteit is egter dikwels te veel van ’n uitdaging vir dié wat nie weens beginsels en met ’n positiewe gesindheid hierheen kom nie.
Orania is nie ’n plek vir mense wat ten alle koste ryk wil word nie. Dis nie ’n plek vir selfgesentreerde mense nie. Dis nie ’n plek vir dié wat nie hou van uitdagings en veranderings nie! Een van Orania se grootste uitdagings is juis die vermoë om aan te pas by veranderings! Om nuut te dink en aan te pas by nuwe maniere van doen, is deel van elke Oraniër se daaglikse lewe. Van die aanleer om jou eie vullis te herwin en die gebruik van volkseie arbeid tot die skep van kreatiewe nuwe strukture en werkswyses om die samelewing en gemeenskap beter te laat funksioneer.
Baie dink dat Orania ’n aftreeoord is, ’n plek vir die ouer geslag. Ja, hulle is die oues wat die wysheid bring en ’n baie belangrike rol speel in die stabiliteit van ons gemeenskap. Dit is egter ongetwyfeld die jong werkende Afrikaners wat die meeste by Orania kan baat.
Orania is die perfekte plek vir jong gesinne. Hier is uitstekende skole wat hoogstaande gehalteonderwys aan kinders bied. Sedert die ontstaan van Orania spog ons met ’n 100%-slaagsyfer. Dit is ’n veilige omgewing waar kinders buite kan groot word en tot na donker met vriende in die strate kan baljaar. Daar is nie ’n plek in Suid-Afrika waar kinders meer met buitelanders, toeriste en joernaliste te doen kry nie. Dikwels besoek hierdie mense juis ook die skole om te sien en hoor wie Orania se kinders is.
Orania is ’n plek vir jongmense wat hou van kuier! Oraniërs hou van kuier en sosiale byeenkomste. Soms is dit ’n lentedans waar die hele dorp byeenkom en soms is dit ’n braai saam met vriende by iemand se huis. Ander kere is dit dalk ’n paar drankies by De Boer* saam met een of ander toeris wat niemand ken nie, of ’n verslaggewer wat wil weet hoe lyk Afrikanerkultuur. Afrikaners is plesierig! Gasvryheid was oor al die jare deel van ons identiteit. Op Orania kan hierdie belangrike deel van Afrikanerwees weer tot sy reg kom. Wie eers eenmaal Nuwejaar op Orania gevier het, kom altyd terug vir nog.
Orania is ’n plek vir jong professionele mense. Vir dié wat kreatief kan dink, entrepreneurskap aan die dag kan lê en bereid is om klein te begin en groot te droom, kan Orania die beste plek wees om te begin of óór te begin. Anders as plekke soos Johannesburg, Durban, Kaapstad en vele ander word rykdom nie hier net gemeet in rand en sent nie, maar ook in lewenskwaliteit en werksbevrediging. As geldmaak alleen jou doel is, los Orania eerder as opsie. Tog, as ‘n mens in gedagte hou die besparing in sekuriteit, brandstof gesondheidsorg en ander kostes wat nie in Orania nodig is nie, raak Orania vinnig ’n sinvolle finansiële opsie. Verder is Orania ’n groeiende dorp. Dié wat vandag belê in Orania, sal môre die vrugte pluk. Anders as ander plekke is elke uur se arbeid in ’n eie besigheid ook ten bate van Orania en ons selfbeskikkingsideaal. Die dividende hierop is groei in kliënte, dienste en infrastruktuur omdat elke suksesvolle besigheid meer vertroue in Orania kweek en sodoende nog nuwe intrekkers lok.
Orania is ’n plek vir die Afrikaner-Nasionalis. Na 1994 het Afrikaners, en veral jong Afrikaners, totaal belangstelling in Afrikaneraktivisme en Afrikanernasionalisme verloor. Miskien het ons asem opgehou om te sien of die Nuwe Suid-Afrika nie dalk gaan werk nie. Die skrif is egter aan die muur vir Afrikaners in die post-’94-Suid-Afrika. Daarom sien ‘n mens al meer Afrikanernasionalisme en aktivisme onder Jong Afrikaners. Ons wil weer ’n verskil maak! Ons wil ’n tuiste vir ons kinders skep! Orania bied ’n baie besondere geleentheid vir aktiviste en dié wat wil werk aan selfbeskikking vir Afrikaners. Nie net kan ‘n mens in Orania aktief bydra tot die uitbou van ons ideaal nie, maar hierdie ideaal word hier ook uitgebou deur elkeen se dag-tot-dag-bestaan. Elke steen wat hier opmekaar gesit word, bou ook aan ’n Orania-werklikheid wat nie weggewens kan word nie. Met elke Rand en Ora wat in ’n winkel spandeer word, bou ons aan ‘n interne ekonomie en dra ons by tot ons groei en dus ons ideaal. Selfs elke gesellige saamkuier dra by deur ons gemeenskap sterker te maak. Waar anders kan mens ’n braai hou, inkopies doen en jou gewone dagtaak verrig tot uitbou en voordeel van ons Afrikanertoekoms?
Al hierdie dinge maak dat Orania vir baie mense na ’n vreemde plek lyk, mal mense wat alewig groet, nie hulle huise sluit nie en ‘n vreemde werksetiek het. Om nie te praat van die vreemdheid om Afrikaner-manne en -vroue as arbeiders te sien nie.
Maar is dit nie hoe dit veronderstel is om te wees nie? Is gasvryheid en vriendelikheid nie ’n Bybelse opdrag nie? Is ons nie veronderstel om in vrede en veiligheid te bly nie? Is ons nie veronderstel om vir meer as geld te leef en te werk nie? En die arbeid kwessie: Waar anders as in Suid-Afrika sien ‘n mens dat een deel van die bevolking reken hy is te goed vir ‘n sekere tipe werk? Dit terwyl bykans 20% van ons Afrikanerbevolking werkloos en verarm is.
Nee, Orania is normaal!
• Suid-Afrika is die vreemde plek waar nors mense nie bereid is om die nuwe buurman te ontmoet of te bang is om die vrou met die gebreekte voertuig langs die pad te help nie.
• Suid-Afrika is die vreemde plek waar misdadigers vry rondloop en wetsgehoorsame mense in “tronke” woon.
• Suid-Afrika is die vreemde plek waar mense vir 4 tot 6 uur in verkeer sal sit, hul kinders net na bedtyd sien en hartaanvalle en hoë bloeddruk op 40 kry. En dit vir ’n groot salaries!
o Daai salaris koop dan ’n luukse voertuig omdat ‘n mens 25% van mens se lewe in hom moet deurbring.
o Daai salaris betaal dan vir kinderoppassers, dagmoeders, nasorg en koshuisfooie omdat ons nie self daar kan wees vir ons kinders nie. Ons moet mos werk!
o Daai salaris word spandeer om meer tralies aan ons “tronke” te sit en ons en ons kinders se mediese kostes te betaal.
Ja, Orania is sekerlik nie die hemel nie, maar darem is Orania die normaalste plek in Suid-Afrika. Vir die jong Afrikaner wat normaliteit soek, is Orania die beste plek om ’n lewe te maak. Hoe meer jy vir Orania gee, hoe meer gee hy vir jou terug!
*Plaaslike uithangplek
