Oor aborsie en sosiale verantwoordelikheid
Met die Amerikaanse middeltermynverkiesing pas agter die rug het baie van die debatte wat daar gevoer word weer sterk na vore getree. Een debat wat baie emosie uitlok handel oor aborsies. Konserwatiewe Christene voel sterk daaroor dat aborsies ontoelaatbaar moet wees en as moord beskou moet word. In liberale kringe word die individu se reg op keuse hoër geag as die lewe van die ongebore fetus. `n Interessante argument wat vanuit die meer liberale kringe opduik is dat aborsies direk bydrae tot `n afname in misdaad. Daar word aangevoer dat diegene wat `n aborsie sou laat uitvoer oorwegend in `n situasie is waar hulle nie na die kind kan kyk nie en dat daar `n sterk moontlikheid bestaan dat die kind nie `n behoorlike opvoeding ontvang nie en in die misdaadwêreld sal verval.
So `n stelling is duidelik uiters omstrede en daar kan lank debat daaroor gevoer word. Die doel van dié stuk is egter nie om daardie stelling te debatteer nie maar om die regverdiging van aborsies aan die hand van daardie stelling te bevraagteken.
In Christelike kringe word aborsie in die algemeen nie goedgekeur nie. En dit is goed dat geloofsoortuigings so sterk is dat `n onverskrokke standpunt oor `n saak ingeneem word. Ons moet egter nie uit die oog verloor nie dat ons `n klimaat moet skep waar daardie standpunte lewensvatbaar is. Dit bring ons terug by die standpunt dat aborsies `n direkte bydrae kan lewer tot die afname in misdaad. Die standpunt is moontlik geldig in `n gemeenskap waar daar nie maatskaplike ondersteuning is nie en werksgeleenthede skaars is. In so `n gemeenskap sal daar geleentheid vir huisbraak, dwelmhandel en ander vorme van misdaad wees. Dalk selfs motordiefstal en kapings. In so `n gemeenskap bestaan daar `n moontlikheid dat bogenoemde stelling korrek kan wees.
In `n gemeenskap waar kerke egter `n belangrike deel van jou lewe en ondersteuningsnetwerk vorm en werksgeleenthede beskikbaar is, kan dit nie as vanselfsprekend aanvaar word dat `n ongewensde swangerskap tot misdaad sal lei nie. In `n gemeenskap waar daar nie ruimte geskep word vir misdadige elemente nie en professionele beraders en opgeleide maatskaplike werkers beskikbaar is om ondersteuning te bied, kan so `n standpunt nie as vanselfsprekend gesien word nie.
In die wêreld waarin ons leef is dit dikwels so dat ons persoonlike oortuigings dalk mag verskil van dit wat die wet bepaal en ons onsself wil beywer vir `n gemeenskap waar dit nie so is nie. Dit is egter baie belangrik om te onthou dat dit nie genoeg is om bloot wetgewing te verander om by ons geloofsoortuigings te pas nie, maar dat dit belangriker is om `n omgewing te skep waar daardie oortuigings prakties uitgeleef kan word.
James Kemp is die Kommunikasie- en Bemarkingsbestuurder van die Orania Beweging.
