‘n Besoek aan Rome en die res van Italië is gewoonlik hoog op die prioriteitslys van die meeste reisigers. Die Antieke Romeinse ryk het ‘n groot kultuurskat agtergelaat. In daardie opsig is Italië vandag ‘n bevoorregte land. In stede soos Rome, Venesië en Milan is daar prag Katedrale en volop ander argitektoniese, kuns en kultuurskatte.

Miljoene toeriste reis jaarliks na Italië om die prag en praal van die ou Venesiese Ryk, die Colosseum in Rome of net die pragtige kuslyn met sy olyfbome en lieflike kusdorpies te beleef. Ten spyte daarvan dat Italië al hierdie dinge geërf het, sien ons vandag hoe infrastruktuur regdeur die land verkrummel.

Mense wat in die toerismebedryf in enige plek in die wêreld werk, weet hoe belangrik die Europese somervakansie is. Vanaf Junie tot Augustus gaan Europeërs op reis. Veral mense uit noordelike lande en streke soos Nederland, België, Duitsland en Skandinawië reis graag na Italië vir somer, son en ‘n blik op die roemryke Romeinse verlede. Vir Italië is hierdie toeriste besonder belangrik. Vakansiegangers uit die ryker noorde van Europa kan vrylik na Italië reis en bring baie geld vir die land se ekonomie in.

Die Italiaanse ekonomie het die afgelope paar dekades toenemend meer afhanklik van toerisme geraak. Italië is tans die vyfde gewildste land vir toeriste in die wêreld. Byna 50 miljoen mense gaan hou jaarliks in Italië vakansie.

Die terugvoer van toeriste aan Italië se groot stede is egter deesdae gemeng of selfs negatief. Rome verkeer reeds vir ‘n geruime tyd in een groot krisis. ‘n Studie van die Europese Kommissie in 2013 het gewys dat Rome uit die 28 Europese hoofstede die swakste vlakke van dienslewering het. Die stad se openbare dienste word algemeen as oneffektief beskryf.

Die afgelope twee maande beleef Rome die een krisis na die ander. Eers het ‘n brand ‘n deel van die internasionale lughawe vernietig. Die land het steeds geen duidelike plan oor hoe om die lughawe te herstel en lugvervoer weer op ‘n hoë vlak te kry nie. Die Fiumicino-lughawe staan reeds vir jare as een van die swakste groot lughawens in Europa bekend.

Verlede maand het Rome vir drie weke ‘n hittegolf beleef. Die stad se elektrisiteitsnetwerk het ernstige probleme begin toon. Op straat het vullisdromme oorgeloop en begin stink. Treindrywers staak gedurig en toeriste kla almal oor die swak instandhouding van openbare parke, geboue en paaie.

Die probleme in Italië is nie tot Rome beperk nie. Ook in Venesië gaan infrastruktuur agteruit. Ander dele van die land ervaar dieselfde. Die huidige olyfboomkrisis in die suide van Italië is soos die kersie op ‘n baie slegte koek. Waarskynlik meer as een miljoen olyfbome, baie selfs meer as 1000 jaar oud, word tans afgesaag en verbrand weens ‘n siekte wat soos ‘n veldbrand deur die olyfboorde van Italië versprei. Ook hier lyk dit asof Italië se regeerders nie oor die vermoë beskik om ‘n plan saam te stel om die probleem effektief op te los nie.

Waar het alles vir Italië verkeerd geloop? Die beste manier om Italië se probleme op te som is om te sê dat Italië ‘n duidelik geskiedenis, maar geen toekomsplan het nie. Waar jy in Italië reis sien jy die geskiedenis, maar niemand weet regtig waarheen die land oppad is nie. Geen land kan net op sy roemryke geskiedenis bly teer sonder om nuut te skep, te produseer en ‘n behoorlike toekomsvisie te ontwikkel nie. Soos wat ou geboue, kuns en mooi landelike tonele nie Italië alleen kan red nie, kan Suid-Afrika se Apartheidsgeskiedenis en selfs ons wonderlike landskap en diereryk ook nie ons red nie. ‘n Land sonder ‘n toekomsvisie en goeie leierskap is gedoem.

Die jongste toerismestatistiek toon dat Suid-Afrika in April ‘n daling van meer as 10% in toeriste beleef het. Sowat 35% minder Duitsers het die land ‘n in dieselfde maand verlede jaar besoek.

In Orania beleef ons sover elke maand hierdie jaar ‘n styging in besoekers. Ons het dalk nie ‘n groot wildtuin en mooi ou geboue nie, maar dinge in Orania word goed bestuur. Dit beteken nie dinge kan nie beter bestuur word nie. Hier is nog baie ruimte vir verbetering, maar die punt is eenvoudig: ‘n Plek met goeie, voortdurend verbeterende infrastruktuur, ‘n duidelike toekomsplan en goeie bestuur staan ‘n beter kans om suksesvol te wees. Dit is wat ons ook in Orania moet regkry indien ons hier ‘n Afrikanerstad wil bou waarvan die wêreld kennis sal neem.