fbpx

‘n Brief aan inwoners en uitwoners van Orania

Die oud-President van Suid-Afrika, mnr Nelson Rolihlahla Mandela is laasnag na ’n lang siekbed oorlede. In ’n sekere sin het die wêreld reeds in die winter vanjaar van hom afskeid geneem en kan mens die tyd sedertdien as ’n tyd van persoonlike afskeid vir sy naaste familie en vriende beskou. Wat nou vir ons van belang is, is dat sy dood ’n nuwe era in Suid-Afrika inlei.

Eerstens is dit belangrik dat ons ook hierin Paul Kruger se raad sal navolg, naamlik om die goeie uit die verlede te neem en ons toekoms daarop te bou. Dit doen ons deur mnr Mandela se eie argument ’n logiese stap verder te voer as wat hyself gedoen het en daarmee sy optrede teenoor Orania tot ons voordeel te benut. Dit kom op die volgende neer: Mnr Mandela wou ’n nalatenskap van versoening hê; ons sê versoening is ’n goeie ding, maar dit kan net op erkenning gebou word – en erkenning is die grondslag van vryheid. Die voorbehoud is natuurlik dat mens nie op erkenning kan aanspraak maak as jy nie ook bereid is om dit te gee nie; daarom ons bereidwilligheid om aan mnr Mandela die erkenning van ’n gevalle opponent te verleen.

Tweedens moet ons besef dat die oorgangskikking na meerderheidsregering wat op ’n sekere verstandhouding berus het, met mnr Mandela se dood net verder op die agtergrond skuif. Dis ’n ope geheim dat verhoudings binne die ANC en die regerende alliansie die afgelope tyd onder groot druk verkeer en dat sy versoenende houding vinnig in die vergetelheid raak. Dit kan spanning verhoog, ook tussen wit- en swartmense in Suid-Afrika en hoewel dit nie tot ’n onmiddellike oplewing van geweld hoef te lei nie, moet Afrikaners as ’n kwesbare, klein en verspreide bevolkingsdeel van Suid-Afrika ernstige aandag aan hulle veiligheid gee.

Terwyl ons Afrikaners aanmoedig om vir enige gebeurlikheid gereed te wees, weet ons dat die enigste permanente versekering van ons veiligheid en voortbestaan in die bewoning, bewerking en beheer van ’n eie gebied opgesluit lê. Daarom moet ons in Orania ook deurlopend en toenemend gereed wees om op nuwe en meer omvattende maniere vir ons volksgenote se nood voorsiening te maak. Ons is immers nie hier net ter wille van onsself nie, maar ter wille van ons volk.

Derdens moet ons doen wat die boer gedoen het toe die Griekse held Icharus in die see geval het nadat hy, volgens die mitologie, vir hom vlerke van was gemaak het, maar te naby aan die son gevlieg en dit gesmelt het. Die boer het naamlik … aangehou ploeg. Dit is goed om kennis te neem van die groot gebeure wat rondom ons plaasvind, maar dit is nog beter om koelkop te bly en aan te hou doen wat ons doen, om hierdie groeipunt van ’n Afrikanervolkstaat met al ons ywer en kragte op te bou.

As ons iets van mnr Mandela kan leer, is dit dat mens jou lewe kan wy aan ’n saak waarin jy glo en dat sukses kan volg, selfs al lyk dit aanvanklik onmoontlik.